چرا ورزش رزمی یک شغل محسوب نمی شود و باشگاه ها و مجموعه های ورزشی از سوی تامین اجتماعی کارگاه محسوب نمی گردند؟

به قلم مدیر مسئول

تعریف شغل در قانون کار:
منظور از شغل عبارت است از وظایف مستمر مربوط به پست ثابت سازمانی، یا شغل یا پستی که به طور تمام وقت انجام می‌شود. (تبصره ۲ قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل مصوب ۱۱/۱۰/۱۳۷۳)
شغل عبارت است از مجموع وظایف و مسئولیت‌های مرتبط و مستمر و مشخصی است که از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور به عنوان کار واحد شناخته شده باشد. (از ماده ۷ قانون استخدام کشوری مصوب ۳۱/۳/۱۳۴۵)
عبارت است از مجموعه وظایف مرتبط و مشخصی‌که از سوی بانک به‌عنوان کار واحد شناخته شده و برای پست سازمانی در نظر گرفته شده باشد. (بند ب ماده ۱ آیین‌نامه استخدامی نظام بانکی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۲۶/۱۱/۱۳۷۹ هیأت وزیران)
عبارت از مجموعه وظایف و مسئولیت‌های مرتبط و مستمر و مشخصی است که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده است. (بند ت ماده ۱ آیین‌نامه حقوق و دستمزد کارکنان سازمان‌های مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۹/۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران)
شغل کارمندی که عبارت است‌ ازمجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمانی برای کارمندان پیش‌بینی می‌شود. (بند ۲ ماده ۱۹ از قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۷/۷/۱۳۶۶)
شغل مشترک که عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان با این عنوان تعیین شده و منحصر به نظامیان یا کارمندان نبوده و قابل تخصیص به هر دو می‌باشد. (بند ۳ ماده ۱۹ از قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۷/۷/۱۳۶۶)
شغل نظامی که عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که در جداول سازمان برای نظامیان پیش‌بینی می‌شود. (بند ۱ ماده ۱۹ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۷/۷/۱۳۶۶)
به گزارش سرویس ورزشی منبع خبر، زمانی میتوان یک فعالیت را به عنوان شغل پایدار قلمداد نمود که از ویژگی هایی همچون حقوق مناسب, بیمه و مزایا و سنوات و عیدی برخوردار باشد و در واقع آینده فرد انجام دهنده آن فعالیت به واسطه عواید و امتیازات آن تامین گردد و همه موارد فوق در قالب یک قرارداد با مدت مشخص میان طرفین کارگر و کارفرما محقق شود.
حالا و با این پیش زمینه به افرادی که وقت معینی در حدود روزی ۸ ساعت برای فعالیت های آموزشی و یا قهرمانی در ورزش های رزمی صرف می کنند ولی متاسفانه هیچ عواید مالی برایشان حاصل نمی شود, می توان به عنوان شاغل در این حوزه نگاه کرد.
مسئولیت این افراد و آینده شغلی ایشان متوجه کدام گروه و یا نهاد دولتی و خصوصی است؟
بیمه تامین اجتماعی و حقوق و مزایا و سابقه کاری ایشان با کیست؟
فدراسیون ها چه نقشی در تحقق این شرایط برای مربیان و ورزشکاران خویش دارند؟
وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور چه تدابیری در این خصوص اندیشیده است؟
نقش سازمان تامین اجتماعی در بررسی و نظارت بر باشگاه ها در قالب کارگاه چیست؟
آیا نظارتی بر کارگاه های مذکور از سوی اداره کار صورت می پذیرد؟
همه موارد فوق الاشاره و خلع های قانونی موجود ما را بر آن داشت تا در این خصوص قلم فرسایی نماییم و مطالبی را به سمع و نظر مخاطبین برسانیم تا شاید در احقاق حقوق حقه ورزشکاران، قهرمانان، مربیان و پیشکسوتان حوزه رزمی که علیرغم تلاش های بسیار و استحقاق فراوان شاغل محسوب نمی شوند، قدمی هر چند کوتاه برداریم. امیدواریم در این مسیر دیگر همراهان و دوستداران ورزش های رزمی اعم از متولیان فدراسیون ها، روسای سبک ها، انجمن ها، گروهها، کمیته ها، مربیان، پیشکسوتان، قهرمانان و … نیز دوشادوش هم قرار بگیرند و از این تریبون و یا دیگر درگاه های ارتباطی بر اهمیت اشتغال و شغل و ایجاد شرایط این مسئله مهم همچون دیگر عرصه ها برای اهالی رزمی کشور سخن به میان بیاورند. منبع خبر به عنوان یک رسانه اجتماعی آمادگی لازم را برای پوشش کامل تا حصول نتیجه این مهم دارد.