کد خبر:7389
پ
محرم

آقایون مسئول! روضه سنگین است؟

یادداشتی به قلم عبدالرسول جوادی بالاجاده
سرویس اجتماعی پایگاه خبری منبع خبر- عمق مصائب و مصیبت‌های آل الله در حماسه محرم سال ۶۱ ه.ق وسعت آن به گستردگی عالم بر کسی پوشیده نیست، هر زمان و مکان باید بر این مصائب خون گریه کرد، یقین داریم همین توسل به آل الله این حماسه خونین گره گشای مصائب عالم است و توجه حضرت حق به مخلوقات و مردمان به برکت همین ایثارگریها، فداکاری‌ها و شهادت هاست!

یادداشتی به قلم عبدالرسول جوادی بالاجاده

سرویس اجتماعی پایگاه خبری منبع خبر- عمق مصائب و مصیبت‌های آل الله در حماسه محرم سال ۶۱ ه.ق وسعت آن به گستردگی عالم بر کسی پوشیده نیست، هر زمان و مکان باید بر این مصائب خون گریه کرد، یقین داریم همین توسل به آل الله این حماسه خونین گره گشای مصائب عالم است و توجه حضرت حق به مخلوقات و مردمان به برکت همین ایثارگریها، فداکاری‌ها و شهادت هاست!

آقایون مسئول!
روضه اوضاع و احوال اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی مردم کشور هم سنگینی بسیار دارد، گویا گریه های خاموش اقشار آسیب پذیر از باب زندگی آبرومند شما را از خواب زمستانی بیدار نکرده است.

اوضاع نابسامان اقتصادی و معیشتی، تورم افسار گسیخته، سختی تهیه ارزاق عمومی با اندک درآمدهای ریالی در قبال خرج کردهای دلاری امان از کف بردیده و به یک مصیبت ریشه دار تبدیل شده است، با گذر زمان و تغییر دولت‌ها، برنامه ها هم مرهمی بر آلام جامعه نخواهد بود.

مصائبی که از درون، جامعه را به لحاظ تلاش شبانه روزی برای رزق و روزی از معنویت و ارزش‌ها دور می سازد و برای بدست آوردن تکه نانی خشک و آبی ناگوار سرگرم می سازد؟

آن هم در شرایطی که ممکلت ایران عزیز سرشار از منابع، نیروی کار، فکر، اندیشه، فناور و … سرمایه های عظیم اقتصادی با آب و هوای اقلیمی چهار فصل و خاک حاصل خیز و بسترهای زیر زمینی بسیار برخوردار می باشد، حسرت و آه مردم در مقابل همه این سرمایه های دست نیافتنی بر سفره های مردم آلام جامعه را افزون‌تر می سازد!

آقایون مسئول:

روزگار بسیار سختی برای مردمان کشور بویژه اقشار آسیب پذیر است که مرغ هم از سبد اقشار کم درآمد پرواز کرد و خود را به گوشت رساند تا گوی سبقت به خود گیرند.

به قول تمثیل های بزرگان و گذشتگان شرایط نان، پنیر، سبزی خوردن هم برای اکثریتی وجود ندارد و روضه های اقتصادی ناشی از ناکارآمدی مدیران دستگاه های اجرایی، سنگینی مصیبت‌های جامعه را افزون می سازد و دردناکتر به اینکه در حاشیه همه این کمبودها و نارسایی های اقتصادی، خبرهای ناخوشی اختلاس ها و سوء استفاده های کارگزاران دولت نمک بر زخمهای متورم اقتصادی جامعه می پاشند.

روضه سنگین است!
به این که خرید تکه نانی در دورترین روستاهای کشور قابل کنترل است که چه کسی خرید کرده و نیز در مقابل آن هزاران تُن آرد و گندم در سیلوهای کشور ناپدید می شود؟

روضه سنگین است!
برای کم حجابی بخشی از جامعه، همه ارکان نظام برای عفاف و حجاب لشکر میکشند و در مقابل فضاحت اخلاقی مدیری در دستگاه فرهنگی خبر ساز رسانه های بیگانه می‌شود؟

روضه سنگین است!
برای جامعه ای که دستگاه های بسیار متولی فرزندآوری و رشد جمعیت بسیج می شوند، در مقابل بانک‌ها تمکین به دستورالعملها و دستورات نمی‌کنند، برای اخذ تسهیلات خرد، ازدواج و فرزند آوری کفش‌ها پاره می‌شوند و نتیجه ای حاصل نمی‌شود؟

روضه سنگین است!
برای خانواده کم درآمد وام خرید مسکن با بازپرداخت ماهانه چندین میلیونی و با درصد ۲۳ تبلیغ می‌شود که اگر خانواده ای نود سال کار کند و هیچ هزینه ای نکند شاید بتواند در حاشیه شهرها آلونکی را پس از ۹۰ سال خرید کند ؟

روضه سنگین است!
برای کار فرهنگی ده ها دستگاه متولی می‌شوند و هیچ ثمره ای بدست نمی آید، کار مدیران شد آمار سازی و گزارش های نادرست تا بودجه ها را تخصیص گیرند و در مقابل مملکت با این همه آشفتگی و نابسامانی فرهنگی و اجتماعی به سر می برند؟

روضه سنگین است!
که جوان ایرانی با حقوقی ۱۰ و ۱۵ میلیون باید ۸ میلیون را برای اجاره منزل پرداخت کنو اونوقت مسئولان تبلیغ ازدواج و فرزند آوری میکنند؟

روضه سنگین است!
که مجلسی با شعار تغییر اساسی در حوزه های اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی می‌دهند و عملکرد سه ساله آن شده مرغ کیلویی ۱۲۰ هزار تومانی و پنیر ۴۵ هزار تومانی و نان ۵ هزار تومانی و در مقابل توان نظارت برای وارد کنندگان که از خواص جامعه هستند را ندارند؟

روضه سنگین است!
هنگامی که مردم آرزوی بدست آوردن اجناسی از مایحتاج عمومی را می کشند و در مقابل میلیون تن در گمرکات کشور از بین می‌روند و …

آقایون مسئول!

ببخشید در یک منبر این همه گریز کردیم و مصیبت‌های دردناک بسیار گفتیم و به یقین دلی از شماها نلرزید و چشمی را اشکی خیس نکرد و انگار نه انگار …….. که روضه خوانی شد!

روضه سنگین است!
هنگامی که مصیبت‌های بسیار اقتصادی در کشور وجود دارد، هیچ مدیر و مسئولی روضه خوانی نمی‌داند و فقط خود را مردمی می‌دانند و دولت را مردمی می نامند و دهها ادبیات کلامی و حاشا ذره ای توجه به این آلام

ای کاش روضه های ما به گوش مسئولان برسد و تا در خلوت خود برای این بار سنگین تورم و گرانی افسار گسیخته به حال این مردم اشکی بریزد …

روضه سنگین است….

منبع
سرویس اجتماعی
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید