عرفان و هنر علامه؛ به مناسبت اولین سالگرد علامه حسن زاده آملی «گفتگو با سیدعلی رئیسی هنرمند و از شاگردان حضرت علامه»

به گزارش سرویس اجتماعی منبع خبر، به مناسبت اولین سالگرد علامه حسن زاده آملی گفتگویی با سیدعلی رئیسی هنرمند و از شاگردان این شخصیت عالیقدر انجام شد و ایشان از دوران تلمذ خود در محضر علامه چنین گفت:

هر هنر که استاد بدان معروف شد
جان شاگرد بدان موصوف شد
بنده از اوایل سال۱۳۸۰ توفیق درک محضر باهرالنور حضرت علامه به مدت ۵سالی بصورت خصوصی داشتم و بعد آن به صورت غیر حضوری و بعلت بیماری علامه، تلفنی و از طریق فرزند ایشان حاج حسین حسن زاده که جز بحث شاگردی توفیق دوستی و صمیمیت با ایشان دارم، در ارتباط بودم، در محضر حضرت علامه دروس قرآنی و عرفانی و هنر نظری تلمذ داشته، و به حمدالله یادگاری از این سالها شاگردی حضوری و غیر حضوری، کتابی شد تحت عنوان سرمشق نفوس مستعدِه، که ۱۱۰نکته قرآنی و۳۱۳نکته عرفانی از حضرت علامه که تقریر نویسی کرده بودم، سال ۹۳ به چاپ رسید، و کتاب زندگی عرفانی که اشاره بدان دارد که زندگی عارفانه عاقلانه و عاشقانه است.

وی با اشاره به رابطه عمیق علامه با هنر اظهار نمود: حضرت علامه خود هنرمند و خوشنویس چیره دست بودند و تمام رسائل خود را با خط نسخ قلمی کرده اند و ۱رساله در خط دارند ، و برای هنر خیلی ارزش قائل بودند و میفرمود که با وضو کار کنید، البته این شیوه پسندیده که بزرگان علوم معارف حقه الهیه در هنر نیز دست داشته باشند از زمان قدماست، همچون جناب فارابی و ابن سینا و علامه طباطبایی که رساله ای در رسم نستعلیق دارند،حضرت علامه نیز کاغذ شناس و خط شناس بودند و یکی از مجموعه داران آثار قدما مانند میرعماد، میرزاغلامرضا اصفهانی…. و
نکات مهمی بنده نوازی کردند که به بنده یاد دادند:

قبل از نوشتن چه ذکری بگید که تاثیر فراوان دارد

هرکسی نسبت به احوال و اعتدال روحی و طبع خودش ساعت و روز نوشتن خاص میتواند داشته باشد و نیز تقدیم علاقمندان، چند جمله مشهور از رساله ایشان در خط بنام هندسه روحانی:

خطاط و نقاش هنرمند آن مظهر متعالی خداوند و مجلای عالی اسم شریف مصور است.

هنر در تقویم تعدیل انسان اهمیت بسزایی دارد.

یکی از اتصال به اوصاف ربوبی و تخلق به اخلاق ملکوتی توغل و تبحر در فن شریف خط، تعلم و تکمیل خط و هنر است.
و نکات ویژه ای عرفانی برایم شرح فرمود که در صنع خط اهمیت بسزایی دارد اعم از اینکه هر حرف را باطن و ظاهری دارد، و حرف جسم است و عدد روح،و در هر حرفی خاصیتی مودع فرمود،که در غیر آن یافت نمی شود.

و مثالی داشتند خیلی شیرین بود: قلم شکسته در دست درویش هم باشد، شکسته درست نمی نویسد.