حاجت پور: گرانی و تورم بلای جان ملت شریف ایران / آقای رییس جمهور؛ مردم طاقتشان به سر آمده است و این آخرین فرصت برای اثبات حقانیت اصولی است که برمحور شعارهای آن بر مسند امور تکیه زدید

به قلم مدیر مسئول

به گزارش سرویس اقتصادی منبع خبر کیانوش حاجت پور بیرگانی مدیر مسئول این رسانه پیرامون شرایط نامطلوب اقتصادی حاکم بر جامعه گفت: عمل به کلام شریفه “والنون و القلم و مایسطرون …” یکی از وظایف و رسالت های اصلی هر قلم و رسانه ای است که بدنبال درج واقعیات موجود در جامعه به دور از سیاه نمایی است و هنگامیکه خداوند در قرآن کریم به قلم و آنچه می نویسد قسم یاد کرده است بر ما واجب است تا در جایگاه رسانه از شرایط موجود حاکم بر اقتصاد کشور بصورت منصفانه قلم فرسایی نماییم. البته در شرایط فعلی حاکم بر کشور بیان واقعیت های موجود نباید از سوی ممیزین سوء تعبیر شود, قطعا قصد ما از نگارش چنین مطالبی بهبود اوضاع فعلی مملکت و رفاه نسبی مردم در کنار شفاف سازی عملکرد دولت و دیگر قوای درگیر با مسائل ملت شریف ایران اسلامی است.

بر همین اساس باید اظهار نمود: افزایش لجام گسیخته قیمت های اقلام ضروری خانواده ها امان مردم را بریده است و گویی در ماراتن گرانی آخرین فرد این رقابت دهک های متوسط و ضعیف جامعه هستند. در قیاس هزینه های خوراک, پوشاک, مسکن و دارو و … که تنها به عنوان ضروریات در سبد هزینه محسوب می شوند با درآمد نسبی سرپرستان خانوار, هیچ شانسی در راستای رسیدن به آینده ای بهتر برای خانواده ها وجود ندارد. بطور مثال وقتی از ثبت نام خودرو صحبت به میان می آید در حد همان قیمت کارخانه هم توانی برای خرید وجود ندارد و با حقوق های زیر خط فقری موجود باید یک خانواده هیچ چیزی نخورد هیچ لباسی نپوشد و اجاره خانه نپردازد و در نهایت یکسال کار کند و حقوقش را پس انداز نماید تا بتواند هزینه خرید یک پژو را بپردازد. قطعا این امری محال و نشدنی است.

مضاف بر آن, وقتی سری به مراکز خرید و … برای تهیه مایحتاج اولیه زندگی می زنیم با گوشت گوساله کیلویی ۲۵۰ هزار تومان, گوسفندی ۳۰۰ هزار تومان, نان هر قرص ۵۰۰۰ تومان, مرغ کیلویی ۶۰ هزار تومان, تخم مرغ شانه ای ۱۰۰ هزار تومان و میوه, لبنیات, تره بار و خشکبار و … هم در جای خودش مثال زدنی است. باید از مسئولین مملکتمان سئوال کنیم گناه مردم این سرزمین چیست که میبایست در چنین شرایط سخت اقتصادی اینگونه با مشکلات دست و پنجه نرم کنند.

در همین خصوص باید اضافه نمود که, میانگین قیمت خرید آپارتمان به متری ۵۰ میلیون تومان در تهران بزرگ رسیده است, این در حالی است که سهم بسیار بالایی از درآمد خانوار صرف اجاره خواهد شد و متاسفانه خرید سقف بالای سر برای هر خانوار ایرانی به یک آرزوی شیرین و محال مبدل شده و دست جوانان و سرپرستان خانوار کوتاه و خرما بر نخیل است.

از کرایه تاکسی و هزینه دارو و ویزیت پزشک و پوشاک و … هم که چیزی نگوییم بهتر است, چون دردمان را بیشتر خواهد کرد.

علاوه بر اینها وضعیت دلار و بورس و طلا و ارزهای دیجیتال هم در کنار مسکن, جیب مردم را متورم و ایشان را متوهم کرده است بطوریکه هر فردی یک واحد آپارتمان و یا یک خودرو و اندکی طلا و ارز دارد احساس پول داری امانش را بریده است! غافل از اینکه شتر در خواب بیند پنبه دانه! و این شرایط درواقع برخورداری از حداقل های زندگی است و با تمول فاصله بسیار زیادی دارد.

سئوال جدی که باید از خودمان بپرسیم این است که وظیفه متولیان اقتصادی که مدعی بهبود اوضاع مردم بوده و هستند چیست؟!

خط فقر در کشور از مرز ۱۸ میلیون تومان گذر کرده است ولی حقوق حداقلی خانوارها طبق اشل اداره کار حدود ۶ میلیون تومان است و متاسفانه شنیده ها حاکی از افزایش ۲۰ درصدی حقوق ها در سال آینده در برابر تورم لجام گسیخته فعلی است و در این ارتباط باید سئوال کرد که این فاصله بسیار زیاد از کدام ماشین حساب و ذهن خلاق بر آمده است که کمترین اطلاع و یا احساسی را از درد جامعه پیرامون خویش نداشته است.

در پایان باید اذعان کرد: همه موارد فوق مسائلی نبوده که از دید مردم و مسئولین پنهان باشند و به لطف واقعیات موجود در بازار و سبد هر خانوار ایرانی کاملا لمس شدنی و حقایق موجود جامعه هستند. در این ارتباط دولت سیزدهم میبایست فکری عاجل برای برون رفت از مشکلات فعلی مردم اتخاذ نماید. زیرا با سخنرانی و طرح و نطق و … سفره مردم همچنان خالی از نان باقی خواهد ماند. قطعا ملت شریف ایران استحقاق برخورداری از شرایط اقتصادی نرمال و داشتن یک زندگی بدون دغدغه را دارند و با همین امید و انتظار رای خود را به این دولت و دولت های پیش از آن داده اند, حالا نوبت عمل به شعارهای روزهای انتخابات است که متاسفانه تا به امروز جنبه عینی نیافته اند.

روی سخن ما شخص ریاست محترم جمهور در دولت سیزدهم است؛ جناب آقای سید ابراهیم رییسی رجاء واثق داریم شما و تیم اقتصادی تان کاملا از درد مردم که ناشی از گرانی های مایحتاج اولیه زندگی شان است و همچنین نوسانات حاکم بر بازار سرمایه اطلاعات کافی و وافی دارید و نحوه عملکرد شما هم نشان از بی مسئولیتی شما ندارد و فعل خواستن در تلاش هایتان کاملا هویداست, اما مسئله حائز اهمیت نتیجه این فعالیت ها و تلاشهای کابینه تحت امر شماست که به هیچ عنوان دلگرم کننده نیست و متاسفانه صدای مردم را در آورده است. لطفا تعارف را با وزراء و معاونین و مدیران بدون کارنامه کنار بگذارید و یا در مقام رییس دولت آنها را مجبور به استعفا نمایید و یا با تعامل با مجلس, موانع موجود بر سر راه وزارتخانه هایی که قصد خدمت دارند ولی با مشکلات عدیده ای مواجه هستند را بردارید. چرا که مردم طاقتشان به سر آمده است و این آخرین فرصت برای اثبات حقانیت اصولی است که مطابق آن بر مسند امور تکیه زده اید.