مدیران برنامه محور حلقه گمشده بهبود وضعیت

به قلم: کیانوش حاجت پور بیرگانی
پایگاه خبری منبع خبر: این روزها بازار نقل و انتقالات در حوزه های مختلف مدیریت کشور داغ است‌.
به طوری که وقتی مدیر جدید وارد عرصه می‌شود به جای اینکه از کم و کیف اوضاع در سازمان جدید آگاه شود در ابتدا به دنبال جایگاه برای سرنشینان اتوبوس خویش است و متاسفانه خشک و تر را با هم می‌سوزاند.
در این بین تخصص و کارهای در حال انجام تنها موردی است که مورد توجه قرار نمی گیرد و باید پاسخ این اتوبوس و یا بعضاً قطار در خصوص افراد مورد وثوق وی حتماً داده شود.
نکته حائز اهمیت این که آیا روند هر چه بهتر انجام امور برای گروه‌ها اهمیت خواهد شد یا خیر؟
و اینکه این حجم از ظرفیت نیروی انسانی که برای آموزش آنها پول و وقت صرف شده است چه سرانجامی خواهند داشت.
تخصص، تعهد، دانش فنی و … گویا حرف های غیرمرتبط و نا آشنا با گوش مدیران جدید هستند.
اوج این مسئله را در شرکت ملی نفت ایران مشاهده می کنیم که مدیرعامل وقت آن تمام قد به حمایت از حلقه نزدیکان خود پرداخته است.
البته این رویکرد تنها مربوط به شرکت ملی نفت نیست و در تمام دوایر دولتی و خصولتی به یک اپیدمی مبدل شده و همه اینگونه عمل می کنند. بطوریکه به خدمات مدیران پایین دستی و عملیاتی و میانی حاضر در آن مجموعه ها، توجه نمی کنند و به حضور نفرات مرتبط با خودشان فکر می‌کند و این به بدنه مدیریت آن مجموعه آسیب جدی وارد خواهد ساخت.
جا دارد دولت سیزدهم که مردمی بودن را ادعا می کند بخواهیم که به این موضوع توجه ویژه داشته باشد و فرصت عرض اندام را برای عموم متخصصان و مدعیان عرصه مدیریت ایجاد نماید و از اتوبوسی عمل کردند مدیران جدید جدا پرهیز شود.