بحران اقناع مخاطبین در حوادث اخیر کشور به قلم سردبیر منبع خبر

یادداشتی از عبدالرسول جوادی بالاجاده

به گزارش سرویس سیاسی منبع خبر، رسانه های جمعی یکی از مهمترین مولفه های انعکاس دقیق و بهنگام رویدادها و اخبار در جامعه هستند و نقشی موثر در ساماندهی فضای رسانه ای کشور و صد البته در سطح بین المللی ایفا می کنند.

در حوادث اخیر کشور بیان اخبار و تحلیل ها و بررسی حواشی دستخوش یک نابسامانی بوده است.

یکی از آسیب های وارده، عدم گفتمان‌های واحد از سوی مسئولین دستگاههای مرتبط در بیان و تحلیل و اطلاع رسانی می باشد که موجب سردرگمی مخاطبین رسانه ها شده است و ضروری است گفتمانهای واحد و یکصدا و همسو از سوی یک مقام مسئول به عنوان سخنگو طرح و به اقناع مخاطبین با تحلیل‌های کارشناسی شده و اجماع نظرات مسئولان مرتبط در حوزه های مختلف بیانجامد.

ورود افراد مختلف سیاسی و اجتماعی در بیان علل و چگونگی حوادث و نحوه پیگیری‌ها و مطالبه گری ها و عدم وجود سخنگویی واحد برای تبیین این رویدادها موجب فرافکنی در حوزه رسانه و بویژه فعالان رسانه ای در فضای مجازی شده است که به علت فراوانی اخبار و اطلاعات و تفاوت در گفتمان‌ها و تحلیل ها، رسانه های خارجی تلاش برای اقناع مخاطبین بر اساس داده های اطلاعاتی خود داشته و دارند و عملا گرایش مخاطبین برای بدست آوردن اطلاعات به رسانه های خارجی بیشتر شده است.

در واقع اعتماد عمومی جامعه به رسانه های دولتی و ملی کم و سمت و سوی آن به رسانه های خارجی سوق پیدا کرده است و همین علت موجبات موج سواری رسانه های خارجی بویژه رسانه های مخالف را در تحلیل ها و …فراهم آورده است.

رسانه ملی هم از ابتدای ورود به این حوادث در تاکتیک‌های غیر حرفه ای گفتگوهای از افراد سیاسی غیر مسئول که سالها دور از فضای رسانه ای بوده اند را دوباره به میدان آوردند و با بیان مطالبی غیر کارشناسی فضای رسانه ای کشور را ملتهب و دست خوش ناباوری و بی اعتمادی مخاطبین رسانه ها کردند.

عدم گفتمان سازی و ضعف در اطلاع رسانی بهنگام و درست از سوی متولیان امور موجب شعله ور سازی رسانه ای در فضای مجازی و هدایت آن از سوی سیاست گذاران رسانه های بیگانه، موجب کوچ رسانه ای مخاطبین از رسانه های داخلی به رسانه های خارجی شده است.
برجسته سازی چهره ها و سلبریتی سازی رسانه ها از نظرات عده ای از فعالان فضای مجازی از جامعه هنری و ورزشی، آسیب بزرگ رسانه ای داخلی در پردازش این مهم در کشور بوده است.
پرداختن به موضع گیریهای افراد از صنوف مختلف موجب بروز حساسیت‌ در جامعه شده است.

یکی دیگر از آسیب‌های وارده بر مدیریت جریان رسانه ای کشور، سانسور رسانه ای از بیان نظرات معترضین و حتی برخی از نخبگان و تقطیع نادرست و غیر کارشناسی رسانه ای از سخنان آنان در رسانه ها بوده است که موجب جریحه دار شدن احساسات مردمی شده است.

عدم مهندسی رسانه ای در تقابل و همراهی این گونه حوادث در کشور یکی از مهمترین ضعفهای مدیریت رسانه ای و اطلاع رسانی در کشور است، شوق و میل به گفتگوها در رده های مختلف مدیریتی کشور که شاید مسئولیتی در این گونه برنامه های امنیتی و حفاظتی نداشته باشند، افرادی همچون نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مدیران دستگاهها و….که پراکندگی در بیان اطلاعات را همراه داشته است.

عدم وجود نظام اطلاع رسانی و مدیریت آن در دولت به عنوان هماهنگ کننده در تولید محتوا و انعکاس رویدادها در رسانه ها به شیوه هدفمند در اکثر رویدادها، فضای کشور را دست خوش برداشتهای متفاوت از یک اتفاق می نماید.

از این سو مخاطبین رسانه ها برای بدست آوردن اطلاعات و اخبار درست و بهنگام متوسل به رسانه های خارجی شده اند که در این بازار پر آشوب رسانه ای کشور، موج سواری رسانه های مخالف با ترفندها و تاکتیک‌های رسانه ای و بهره گیری از خبرنگارهای مردمی شتاب گرفته و در فراخوان مردم برای بیان اعتراضات و تبدیل آن به فضای مسموم اغتشاشات دامن زده است.
آیا شایسته تر آن نبود و نیست که نظام اطلاع رسانی و تولید محتوای رسانه ای کشور ساماندهی شود و در رویدادهای مختلف سیاسی و اجتماعی و حتی حوادث طبیعی و … دستگاه متولی مسئول تولید محتوا شود و همه اظهار نظرها و کارشناسی ها از یک مجرا و با یک ادبیات و گفتمان رسانه ای البته دقیق و درست بیان شود.

با عنایت به مراتب فوق آنچه که باور و اعتماد عمومی جامعه را از رسانه های دولتی کم کرده است، عدم اقناع مخاطبین بوده که باید در این باره یک برنامه ای جامع و نظام مند ایجاد کرد و حوادث اخیر تجربه ای باشد تا در مقابله با هر گونه حوادث احتمالی در آینده در راستای برخورد رسانه ای و اطلاع رسانی مورد استفاده قرار گیرد و نظام دهی کاملی در بیان رویدادها و حوادث و حتی تحلیل‌ها و تفسیرهای حاصل شود.