اندر احوال وعده و وعیدهای دولت سیزدهم

به قلم عبدالرسول جوادی بالاجاده

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری منبع خبر، دولتمردان دولت سیزدهم “شعارهای انتخاباتی” را به یاد دارید که برجسته ترین آن “دولت مردمی و ایران قوی” بود.

همچنان در حال تفکر هستیم که معنای واقعی این شعار یعنی چه؟

تلاش، همت و جهاد دولتمندان برای تحقق شعارهای انتخاباتی، حداقل انتظار مردم از دولت می باشد.

حال چه خوب است برای تداعی شعارهای بدون عمل دولت‌های پیشین هم نگاهی داشته باشیم تا انتظارات خود را از شعارهای دولت سیزدهم، آرمانی و رویایی نپنداریم.

شعارهایی که بیشتر برای عوام فریبی، تنویر افکار عمومی “گذشتگان نتوانستن و ما می توانیم”، “صاحب طرح و برنامه و توانمندیهای مدیریتی” هستیم و ده‌ها واژه های رنگی انتخاباتی که بیش از چهار دهه با آن خو گرفتیم و جزء زمره عادات سیاسی مردم ایران شده است.

در دولت تدبیر و امید واژه “یادتون میاد” را به یاد دارید که وقت آن رسیده بار دیگر چنین واژه هایی بازخوانی شود. مثلا، افرادی که حضور خود در انتخابات را عاملی برای اجرای یک تحول اقتصادی دانسته بودند اما غافل از آنکه شعارهای رنگی آنان دیگر رنگی نداشته است.

دولت سیزدهم در دوره انتخابات، طرح احداث یک میلیون واحد مسکن در سال را وعده داده بود اما چرخ واحدها انگار خوب نمی چرخد و جای سوال است آقای رئیس جمهور!!! بر چه اساسی چنین وعده ای داده است.

معاون اقتصادی رئیس جمهور هم وعده یارانه ۴۵۰ تومنی داده بود که نتیجه اش یارانه ها و کمک معیشتی ادغام شد و جای شکر باقیست! که حرف آقای معاون عملی نشد وگرنه سفره مردم کوچیکتر از حال حاضر شده بود، اکنون نان شب جزء دغدغه اصلی مردم و رفاه اجتماعی دست نیافتنی شد.

مجلس انقلابی هم برای تغییرات اساسی روی کار آمد، اما کارشان جزء همراهی با بی تدبیری ها و ضعف عملکردی برخی از مدیران دولت، همچنین ضعیف ترین انتخاب ها در وزارتخانه ها دیده می شود.

وزیر جوان و جویای نام اقتصاد و تیم بانک مرکزی هم فقط سرگرم آمار سازی شدند گویا از رشد اقتصادی، کاهش تورم و مقایسه با اقتصاد جهانی فعلاََ چندان خبری نیست.

در حال حاضر مدیران اقتصادی فقط ژست موفقیت آمیز بودن کارهای خود را در رسانه ها مخابره می کنند و گویا از تورم افسار گسیخته در بازار خبری ندارند، حتی بخشنامه های وزارت اقتصاد و بانک مرکزی هم برای بانک‌های تحت پوشش خود انگار هیچ اهمیتی ندارد و مردم همچنان از بانک های متخلف سیلی می خورند که سردرگم بخشنامه ها برای استفاده از حداقل تسهیلات “ازدواج” هستند.

حال این مدیریت ناکارآمد در کشور حال و روز خوشی ندارد گویا هر کس خود را رئیس می داند و رسانه ملی هم جزء مدح دولت و بیان آمارهای ساختگی مدیران دیگر توان انتقاد و مطالبه گری ندارد.

حاصل جمع وعده های رنگی انتخاباتی جزء تورم بالای ۴۰ درصد و افزایش قیمت خرید کالاهای اساسی نیست و نیز وام هایی که رئیس جمهور، وزیر اقتصاد بعنوان وام خرد بدون ضامن و کم دردسر از آن یاد کردند گویا از سوی مدیران عامل بانک ها اجرا نمی شود.

حال آنچه که مدیران و دولتمندان محترم را وا می دارد پرهیز از خط و جناح سیاسی و حزبی است و نیز چیزی که برای مردم اهمیت دارد خدمت بی منت و عمل به وعده های پوچ میباشد.

انتظار می رود، دولت محترم کمر همت خود را محکم بسته و نیز برای رسیدن به برنامه ها و وعده های داده شده، اقدامات لازم در سفرهای استانی را بررسی نموده و مشکلات موجود در استان ها را برطرف نماید.