پاییز اسارت و بهار آزادی بر آزادگان دیارمان مبارک باد

بسم الله الصابرین
خوشا آن سر که در پای تو باشد خوشا آن دل که ماوای تو باشد
خوشا آن سینه کز آتش عشق به جوش از جام صهبای تو باشد

یادداشتی از مهدی عشرستاقی

به گزارش سرویس اجتماعی منبع خبر، بیست و ششم مرداد یادآور بازگشت کبوتران سپید حرم عشق و دلدادگی است که به راستی ترجمان واقعی مکتب سرخ علوی بوده اند و در قاموس جانها همیشه ماندگار  آنان که الفبای صبر را در قفس جلادان بعث چه زیبا هجی کردند و مصداق واقعی صابرین هستند .

آنان که به هوای قاف یقین، سیمرغ جان را در منطق الطیر شهادت پرواز دادند اما در این طریق خدایی، گرفتار چنگال حزب بعث عراق شدند.

بدون شک به حرمت زخم های به یادگارمانده ی ناشی از بی مهری های زمانه و به پاس رشادت های این قهرمانانِ استوارهمچون دماوند، باید کلاه از سر برداشت و تعظیم نمود ،

آری ۲۶ مرداد روز بازگشایی قفس بود، روز شادمانی شهر و مردم ،روز شادباش و تبریک ، روز وصل و دیدار .

آغوش وطن گشوده شده بود و فوج فوج مردانگی در آن جای می گرفت .بلخره آزادگان آمدند همان طور که رفته بودند ، دلیر و مقاوم ،نستوه و استوار و دلاور آمدند. نسیم ،مژده وصل می داد .انتظار پایان یافت و بازگشت پرستوها، سخنی بود که هر پیرو و جوانی ورد زبان خود کرده بود.

پاییز اسارت و بهار آزادی بر آزادگان دیارمان مبارک باد.