منبع خبر- تبدیل CO₂ موجود در صنعت به مونو اکسیدکربن و تولید سوخت سبز کاری از دکتر اسدالله غلامپور

دکتر اسدالله غلامپور

به گزارش سرویس انرژی منبع خبر، شرکت دانش بنیانِ D-CRBN راکتوری را ساخته است که می تواند مواد خام جدیدی را از CO₂ تولید کند. این شرکت در نظر دارد راکتورهای پلاسما را در بندر آنتورپ بلژیک بسازد تا CO₂ جذب شده از صنعت را به مونوکسید کربن(CO) تبدیل کرده و در واقع سوختِ مواد شیمیایی و مواد خام شیمیایی جدید تولید نمایند. این موضوع تأثیر مثبتی بر آب و هوا دارد. این پروژه حاصل ۱۰ سال تحقیق در دانشگاه آنتورپ با سرمایه گذاری چند میلیون یورویی است. دیوید زیگلر، یکی از بنیانگذاران شرکت D-CRBN در خصوص اینکه چگونه CO₂ را با کمک یک راکتور پلاسما به محصول تبدیل می کنند، میگوید که با استفاده از راکتور پلاسما، رعد و برق تولید می کنیم که CO₂ را به مونوکسید کربن (CO) تجزیه می کند. مونوکسید کربن، برای تولید بسیاری از محصولات شیمیایی استفاده می شود. در این روش در واقع از CO₂ استفاده می شود که به این کار جذب و استفاده کربن (CCU) گفته می شود. اینجاست که تکنولوژی D-CRBN در مقایسه با سایر فناوری‌ها تفاوت بزرگی ایجاد می‌ کند. شرکت D-CRBN امیدوار است که اولین خط آزمایشی خود را در دوره تابستان سالجاری میلادی بسازد.. شرکت D-CRBN آرزو دارد اولین کارخانه صنعتی را ظرف سه سال راه اندازی کند؛که بتواند در سال ۳۰-تا ۵۰۰۰۰ تن CO₂ را تجزیه کند. بنابراین شرکت D-CRBN امیدوار است طی پنج سال، کارخانه‌های بازیافت صنعتی ایجاد کند که هر کدام قادر به پردازش ۱ میلیون تن CO₂ را در سال باشند. لازم به ذکر است که برای جبران ۱ میلیون تن CO₂، باید ۴۵ میلیون درخت کاشته شود. این شرکت قصد دارد واحدهای سیار را در مکان‌های استراتژیک قرار دهد که بتوانید بین ۳۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ تن CO₂ را در سال به مونواکسید کربن، تبدیل کنید. شرکت D-CRBN در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ رویای بزرگ خود را در خصوص صنعتی کردن تبدیل CO₂ موجود در صنعت به مونوکسید کربن محقق کند. این روش در واقع یک کارخانه صنعتی بازیافت CO₂ است، نوعی کارخانه ای که CO₂ را از مشتریان مختلف دریافت کرده و سپس در محل کارخانه آنرا تجزیه کند. در صورت تجزیه و تبدیل CO₂ به مونواکسید کربن و به کمک هیدروژن، می توان متانول تولید کرد؛ بعبارت دیگر اگر هیدروژن را به مونوکسید کربن اضافه کنیم، می‌توان متانول تولید کرد. متانول، سوختی است که در سال های اخیر تقاضای زیادی و به خصوص در بخش دریایی داشته است. دیوید زیگلر معتقد است که به این روش می توان روی منابع تجدیدپذیر انرژی کار کرد. اگر انرژی باد یا خورشیدی مازاد وجود داشته باشد، فرآیندهای شرکت D-CRBN می‌توانند روی آن‌ها کار کنند. وی می گوید:ما اساساً توانایی ساخت مواد شیمیایی سبز و سوخت سبز را داریم. این یک مزیت بزرگ نسبت به برخی از رقبای ما، است. راکتور پلاسما D-CRBN مواد خام جدیدی را از CO₂ تولید می کند و‌ بدین وسیله می تواند تاثیر مثبتی بر محیط زیست داشته باشد. راکتور پلاسما D-CRBN، دی اکسید کربن جذب شده را به مونواکسید کربن تبدیل می کند تا در نهایت در هوا آزاد نشود. روش شرکت D-CRBN یک روشی است که بر استفاده مجدد از CO₂ به صورت محلی تمرکز دارد.
همچنین شرکتی بنام « دوازده Twelve» یکی از استارت‌آپ های آزمایشگاه استنفورد است که راهی سازنده برای جذب کربن پیدا کرده است. این شرکت نیز همانند شرکت D-CRBN ماشینی برای جذب CO₂ و تبدیل آن به مواد خام برای تولید کالاهای بادوام ساخته است. «دوازده/ Twelve» یکی از هفت شرکت خصوصی شناسایی شده است که توسعه را در هفت مسیر کلیدی به سمت صفر خالص کربن، هدایت می کند؛ بعبارت دیگر حذف یک تن گازهای گلخانه ای به ازای هر تن دی اکسید کربن منتشر شده. رسیدن به صفر خالص ما را ملزم به برداشت کربن از طریق جمع‌آوری آن در جایی که سوخت‌های فسیلی هنوز استفاده می شود، یا با بیرون کشیدن آن از هوا، می کند. اما پس از دریافت CO₂ چه کنیم؟ ایده ها از دفن آن در صخره ها گرفته تا پمپاژ آن به اقیانوس ها را شامل می شود. شرکت«دوازده/ Twelve) دی اکسید کربن موجود در هر سایتی را دریافت کرده و آن را به محصولات مفید تبدیل می نماید. پروژه کیو و همکارانش در شرکت «دوازده/ Twelve» ، راکتور ساخته است که مجموعه ای از صفحات را مانند صفحاتی در یک کتاب روی هم قرار می دهد. دی اکسید کربن، آب و برق به داخل آن پمپ می شود. در داخل آن، کاتالیزورهای ابداع شده توسط Twelve واکنش های شیمیایی را انجام می دهند که CO₂ و آب را به مونوکسید کربن(CO)، هیدروژن و اکسیژن را تجزیه می کند. واکنش‌های مجموعه دیگری از کاتالیزورها، این عناصر را به ترکیبات آلی مختلف با هدف نهایی تبدیل CO₂ به موادی که شرکت‌های دیگر می‌توانند استفاده کنند و متقاضی آن هستند، دوباره ترکیب می‌کنند. با پیشرفت تحقیقات، آنها راکتورهای بزرگتری می سازند که می توانند CO₂ بیشتری را پردازش کرده و بسته به کاتالیزورها، خروجی های متنوع تری تولید کنند.
در آینده نزدیک سیستم هایی به اندازه کانتینرهای حمل و نقل، ساخته می شود، که می توانند در هر کارخانه ای که سوخت های فسیلی را می سوزاند، نصب و راه اندازی شود بطوریکه، CO₂ آن را جذب کرده و دوباره آن را به مواد سفارش داده شده توسط مشتریان Twelve مونتاژ کنند، بعبارت دیگر ایجاد صفر خالص کربن، در محل صورت می گیرد.

منبع: Innovation Origins/BY PETER KEATING FREELANCE JOURNALIST