آقایان به اصطلاح منتقد؛ حمایت دکتر عبدالملکی وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی از برنامه میدون مصداق بارز حمایت از کارآفرینان است

یادداشتی از کیانوش حاجت پور بیرگانی

مدیر مسئول پایگاه خبری منبع خبر

پایگاه خبری منبع خبر: شنیده‌ها حاکی از آن است که آقای عبدالملکی بنا به درخواست آقای علی فروغی مبلغ ۶ میلیارد تومان به برنامه میدون کمک کرده است و این اخبار در سایت ها و رسانه های مختلف دست به دست می شود. این که یک وزیر حسب نیاز برنامه‌ای در صدا و سیما به آن برنامه کمکی داشته باشد و در راستای حمایت از بحث کارآفرینی و مقام کار با توجه به جایگاهی که دارد و تجربه گذشته اش حمایتی را انجام دهد مسئله خوب و حائز اهمیت است. که در واقع حسن نظر این وزیر را نشان می‌دهد که نه آن چیزی که رسانه ها به آن توجه کردند.

اما افرادی که با این اصرار به وارد کردن هجمه به چنین فعالیت‌های مبادرت می ورزند به دنبال چه هدفی هستند در واقع درصدد ضعیف نشان دادن عملکرد کابینه دولت سیزدهم می باشند یا دلشان برای کشور سوخته است.

قطعا اگر از سر دلسوزی به دنبال درج چنین اخباری هستند بسیار بسیار مواردی در کشور در حال انجام است که هم در گذشته و هم در دولت فعلی شاهد آن هستیم و این دوستان می توانند این خبرها را دنبال کرده و با آنها بپردازند اما چرا فقط یک خبر خاص و افرادی مثل آقای علی عسگری یا آقای عبدالملکی و وزرایی که توسط دولت سیزدهم انتخاب شده‌اند آن هم با رای اعتماد نمایندگان مردم در خانه ملت.

سئوالی که در اذهان متبادر می شود این است که چرا این رسانه‌ها سری به افرادی که از دولت گذشته در بدنه وزارتخانه هایی همچون وزارت نفت باقی مانده اند و مسبب خیلی از مشکلات موجود هستند نمی‌زنند و عملکرد گذشته آنها را مورد بررسی و نقد قرار نمی دهند، براستی بهتر نیست این رسانه ها رو بازی کند و زردی سکه را به سرخی صورتشان ترجیح ندهند.

واقعیت این است که مردم بسیار فهیم هستند و گوششان نیز از این حرف ها پر است و وقتی سری به فروشگاه ها و مغازه های سطح شهر جهت خرید می زنند با قیمت‌های سرسام‌آوری مواجه می‌شوند که پایه و اساس این افزایش قیمت افزایش لجام گسیخته قیمت ارز در دولت یازدهم و دوازدهم و سوءمدیریت گذشتگان است و کمترین پردازشی به این موضوع از سوی این قلم به دستان نمی‌شود. اما دولت سیزدهم هنوز بر سر کار نیامده بسیاری دایه مهربان تر از مادر شده اند. البته ما نیز اتفاق نظر داریم که باید دولت سیزدهم را از همین ابتدا مورد نقد جدی قرار داد، اما نه نقدی هدفمند و تنها در خصوص افرادی خاص.

به طوری که ابتدا شایعه برکناری آنها بر سر زبان ها می اندازند و پس از آن با درج اخبار سریالی قصد تخریب وزرا را می کنند سپس کارشناسان مشخصی در رسانه‌ها حضور یافته و در آنجا به نقد عملکرد می‌پردازند و برخی نمایندگان مجلس را نیز همسو کرده تا یک وزیر را تعویض نمایند.

به راستی فکر می‌کنند با تغییر یک وزیر تمام مشکلات مملکت حل می شود، قطعاً اینگونه نیست و داستان واقعی سهم‌خواهی افراد یا گروه های است که از این تغییرات و از این نمد به دنبال کلاهی برای خود هستند و رسانه‌های باخبر یا بی خبر را نیز بسیج کرده تا به اهداف خود دست یابند. باید به این مهم اندیشید که چه کسی پشت صحنه چنین اخباری است و چه تیم یا گروه‌های به دنبال رفتن فلان وزیر و آمدن نفر بعدی هستند. آیا این تخریب ها از روی دلسوزی اشخاص رخ می دهد یا اینکه گروه‌ها به دنبال نفوذ بیشتر خود و کسب کرسی‌های حساس از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند.

چرا این تیم های رسانه‌ای هزاران هزار اخبار جور وا جور را در سطح کشور نمی‌بینند و تنها کمک ۶ میلیاردی وزیر جوان تعاون کار و رفاه اجتماعی به برنامه میدون نظرشان را جلب کرده است. مگر آقای وزیر این شش میلیارد را در جیب شخصی اش قرار داده که اینقدر همه حساسیت به خرج می‌دهند. واقعیت این است که تنها به یک برنامه تلویزیونی کمک کرده و همه دولت‌ها در گذشته هم کم و بیش حمایت‌هایی را از برنامه‌های مختلف به عمل آورده‌اند پس چگونه است که روی آن کمک ها حساسیتی به خرج داده نشد و نمی‌شود.

در حالی که همین روزها کمک‌های بسیاری به برنامه‌های متعددی در حال انجام است ولی هیچ کدام از آنها رسانه‌ای نشدند حتی به همین رسانه هایی که به طور مرتب در صدد تخریب برخی افراد برآمده‌اند نیز کمک‌های قابل توجهی می‌شود، به طوری که از انرژی حاصله از حمایت گروه‌های خاص و حامی خودشان، بمب خبری تولید کرده و به سمت فرد یا افرادی خاص شلیک می کنند تا ایشان تشریف ببرند و فرد مورد نظر آنها وارد عرصه شود. چرا تنها به چنین اخباری از وزیر جوان تعاون کار و رفاه اجتماعی توجه می‌شود، در حالی که آقای عبدالملکی مواردی را نیز در حمایت از اقشار آسیب پذیر و کم‌برخوردار داشته‌اند. به طور مثال بحث حمایت از خانواده هایی که با مشکل ناباروری والدها مواجه هستند و اختصاص بیمه کامل به آنها برای درمان، ولی کمترین بمب خبری و رسانه ای را در این خصوص از سوی این دایه های مهربانتر از مادر شاهد نبودیم.

آیا با زدن یک وزیر جوان که در افکارش قصد خدمت به مردم را دارد، ما به رسالت مطبوعاتی مان عمل نموده ایم. اگر این مسئله گشایشی در کار مردم ایجاد می نمود قطعاً بنده و دیگر رسانه‌ها نیز نه تنها آقای عبدالملکی بلکه همه وزرا از برندگی قلم خود عبور می دادیم. اما خطاب به همکاران و دوستان رسانه‌ای هم می‌گویم که در جایی که به قلم و آنچه می نویسد قسم یاد شده (و النون والقلم و ما یسطرون …), بر ما واجب است که وارد بازی‌های گروهی نشویم و استقلال خود را حفظ کنیم تا به عنوان رکن چهارم دموکراسی قداست قلم مان را نگه داشته و سرخی روی خودمان را به زردی سکه نفروشیم و لذا بر ما واجب است که، اگر مشکلاتی هم وجود دارد که بسیار زیاد هستند، قطعاً آنها را به رشته تحریر بیاوریم البته با اصول رسانه‌ای و مطبوعاتی حاکم بر کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران و با محوریت احقاق حقوق مردم و اگر هم وزیر و یا مسئولی کار مثبتی انجام می‌دهد آن را نیز عنوان کنیم تا مردم جامعه واقعیت ها را از منظر رسانه ها نیز مشاهده نمایند و اعتماد از دست رفته به این حوزه باز گردد.

چرا که بعضاً اتفاق می‌افتد که هر زمان در جای اعلام می‌کنیم خبرنگار هستیم اکثرا با دید بی اعتمادی و بی اثر بودن به جامعه خبری نگاه می کنند. قطعاً این نوع نگاه ریشه در همین مسائل دارد. البته در جامعه خبری افراد بسیار محترمی نیز وجود دارند که به حمدالله تعدادشان هم کم نیست و هم قلمشان موثر است و قصدشان خدمت است، اما متاسفانه لبه تیغ تیز قلم و قدرت رسانه‌ای در دست عده ای خاص است که مباحث را به تیتر اول خبری تبدیل می‌کنند. زیرا هم به کانون‌های قدرت و ثروت متصل هستند و هم فضای مجازی را به دنبال خودشان هدایت می‌کنند و قصدشان خدمت نیست بلکه قصدشان تخریب اشخاص و به کرسی نشاندن فرد یا گروه مورد نظر خودشان است. بنابراین بر ما واجب است که شجاعت در قلم و گفتار داشته باشیم و برای آینده بهتر مردم کشورمان بیشتر و ژرف تر اندیشه کنیم و بهترین راهکار ها را با کمک کارشناسان و تیمهای دانشگاهی و نخبه اتخاذ نموده و به رشته تحریر در آوریم.