تاملی بر صنعت نوظهور بومگردی در گردشگری

به قلم عبدالرسول جوادی بالاجاده

به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه خبری منبع خبر, از برنامه های توسعه صنعت گردشگری دولت در سال‌های اخیر اجرای طرح “بومگردی ” است.
“بومگردی ” که بر اساس بافت و سنت و فرهنگ منطقه ای شکل می‌گیرد و بیشتر آن با نوسازی منازل قدیمی در روستاها و شهرهای کوچک و یا احداث بر اساس بافت سنتی ایجاد می‌شود.

در سال‌های اخیر با اجرای طرحهای تشویقی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این صنعت نوظهور رشد قارچی داشته است و در اغلب روستاها و حاشیه شهرها، واحدهای اقامتی گردشگری با عنوان ” بومگردی ” راه اندازی شده است.

از سوی با طرحهای مشابه در حوزه کشاورزی چون ” خانه باغ، خانه مزرعه ” هم در راستای همین طرح بومگردی در کشور بویژه استان‌های مهمان پذیر توسعه یافته است.

لیکن آنچه که مهم و ضروری است چگونگی هدایت و مدیریت بر این صنعت نوظهور و تقویت آن در جهت توسعه گردشگری و ارائه خدمات ارزان سفر به هم گردشگران و مسافران می باشد.

اجرای طرحهای گردشگری ” بومگردی” ، ” خانه باغ ” ، ” خانه مزرعه “،” مزرعه نمونه گردشگری ” و….با هدف توسعه گردشگری و خدمات اجتماعی ارزان برای مسافران طراحی و اجرا شده است، از این رو از چند منظر مورد توجه قرار می‌گیرد.

۱. بومگردی ها در مناطقی ایجاد شود که مسافر پذیر باشد و مسافران مازاد بر اقامتگاه‌ها چون هتل ها، مسافرخانه ها و…را پذیرا باشند.

۲. مدیریت در ساماندهی بومگردی در نرخ گذاری اقامتگاه ها ،نظارت بر خدمات رسانی، شرایط پذیرش ،دسترسی آسان و تابلوهای راهنمایی

۳.یکسان سازی قوانین نظارتی بر اقامتگاه‌ها گردشگری، در سال‌های اخیر طرح بومگردی در استان‌های مسافر پذیر توسعه چشمگیری داشته است متاسفانه آنچه مدیریت و نگهداشت توسعه ای ضروری بود اقداماتی زیر ساختی انجام نشده است.

از یک سو عدم شناخت مسافران از بوم گردیها و شرایط و قوانین مرتبط، نرخ ارائه خدمات، امکانات و خدمات بوم گردیها، وضعیت سرو و تهیه غذا و چگونگی پذیرش آن برای مسافران و گردشگران اطلاع رسانی دقیق نشده است.

مهمتر آنکه محل رجوع یا سامانه ای یکپارچه برای ثبت درخواست استفاده از بومگردی ها وجود ندارد و عملا چند سایت / پچ / کانال‌های واسطه گر در جهت معرفی بومگردی فعالیت دارند که نرخ گذاری اقامتگاه بر اساس سلایق مالکین هست و نه میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی، در جهت یکسان سازی و یکپارچگی مدیریت بر بومگردیها باید برنامه جامعی ارائه شود و یا بر حسب شرایط استان و شهرستان باز تعریف و اطلاع رسانی،وسیع ، بموقع و دقیق انجام شود.

و آنچه که برای توسعه بومگردی و طرحهای مشابه مسافر پذیری دارای اهمیت است،نرخ گذاری اقامتگاه ها و خدمات آن بر حسب موقعیت استان و شهرستان و سطح بندی قیمت ها بر اساس امکانات و خدمات می باشد.

و عملا این نوع طرحها در جهت ایجاد شرایط برای خانواده های در سطوح اجتماعی و درآمدی پایین تر برنامه ریزی میشود، پس باید به گونه ای قیمت گذاری شود که شرایط سفر برای همه خانواده ها در سطوح مختلف فراهم شود.

مهمتر آنکه نظارت بر پذیرش مسافران و پذیرش و چگونگی ارائه خدمات رسانی به مسافران هم دارای اهمیت می باشد تا با عدم نظارت دستگاههای متولی/ میراث فرهنگی و گردشگری، اماکن و…./ موجب بروز مشکلات اجتماعی و فرهنگی نشود.

با این باور که ایجاد بومگردیها در توسعه و رونق اقتصادی مناطق روستایی و شهرهای کوچک موثر و با اهمیت خواهدبود برای رونق اقتصادی آن باید برنامه های اقتصاد محور چون ایجاد بازارچه های صنایع دستی، فرآورده‌های محصولات کشاورزی و دامی و …‌‌‌.زیر ساخت‌های گردشگری بر حسب ظرفیت‌های موجود مورد توجه قرار گیرد.

شایسته است تا برنامه ریزان و مجریان طرح بوم گردی، مزرعه نمونه ، خانه باغ و …با نظارت و اماده سازی زیر ساختها موجبات توسعه صنعت گردشگری در کشور شوند.