نقدی بر آشفته بازار مسکن؛ دهان کجی قیمت ملک به قدرت خرید مردم
به قلم مدیر مسئول
به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه خبری منبع خبر، وقتی به قیمت هر متر آپارتمان در شهرهای بزرگ علی الخصوص پایتخت نگاه می کنیم و سایت های مرتبط با این مقوله را جستجو می نماییم با قیمت های فوق نجومی مواجه می شویم که از سوی مالکین برای فروش گذاشته شده است. که بعضاً در مناطق متوسط تا متری ۱۴۰ میلیون تومان هم برای یک واحد ۵ سال را هم مشاهده خواهیم نمود. در این وضعیت یک سرپرست خانوار کارمند، کارگر، معلم و … باید چه ترفندی را بکار بگیرد تا بتواند از عهده خرید چنین املاکی برآید.
به قلم مدیر مسئول
به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه خبری منبع خبر، وقتی به قیمت هر متر آپارتمان در شهرهای بزرگ علی الخصوص پایتخت نگاه می کنیم و سایت های مرتبط با این مقوله را جستجو می نماییم با قیمت های فوق نجومی مواجه می شویم که از سوی مالکین برای فروش گذاشته شده است. که بعضاً در مناطق متوسط تا متری ۱۴۰ میلیون تومان هم برای یک واحد ۵ سال را هم مشاهده خواهیم نمود. در این وضعیت یک سرپرست خانوار کارمند، کارگر، معلم و … باید چه ترفندی را بکار بگیرد تا بتواند از عهده خرید چنین املاکی برآید.
چراکه اگر متوسط حقوق یک کارمند را شرایط مطلوب ۲۰ میلیون تومان در نظر بگیریم و ۲۵ درصد درآمد دریافتی افراد را پس انداز قلمداد کنیم، مبلغ ۵ میلیون تومان مانده را به نسبت قیمت ملک مورد نظر یعنی میانگین ۷۵ متر استاندارد سرپناه بریا یک خانواده ۳ نفره نماییم. براساس عرف قیمت میانگین هر متر آپارتمان در تهران یعنی ۶۰ میلیون تومان ۷۵ سال صبرکنیم تا ملک مورد نظر را خریداری نماییم.
آیا این اوضع و احوال مصداق عدالت است؟!
۷۵متر ضربدر ۶۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان برابر است با ۴،۵۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان
۴،۵۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان مبلغ ملک تقسیم بر ۵۰۰۰۰۰۰ تومان مانده حقوق برابر است با۹۰۰ ماه
۹۰۰ ماه تقسیم بر ۱۲ برابر است ۷۵ سال
نکته حائز اهمیت اینکه تورم سالیانه ۲۰ درصد و افزایش قیمت ملک را نیز باید به این محاسبه افزود و قطعاْ ماه محاسبه شده بیشتر خواهد شد.
به راستی به کجا چنین شتابان؟!
پاسخ این طنز تلخ را چه کسی خواهد داد؟
اگر فردی به هر دلیلی در کمتر از یک دهه پیش اقدام به فروش ملکی کرده باشد دیگر در خواب هم نمی تواند دوباره حتی ربع همان ملک را هم خریداری نماید.
آیا این شرایط در شان ملت ایران است. آیا این وضعیت به معنای موفقیت اقتصادی است و باید به کارنامه مسببین آن نمره مثبت داد و برایشان کف و سوت زد و هورا کشید؟
چرا با شعار فاقد شعور با مسئله ملک برخورد می کنید؟ مگر ملت ایران استحقاق داشتن یک ملک برای زندگی را ندارند؟
چرا مجلس و قوه قضائیه و دولت های گذشته و حال وضعیت ملک را رها کرده و این بازار حال و روز خوشی ندارد؟
متاسفانه امروز برای برخی صاحب خانه ها مستاجران به مثابه جنس ناجور یک ساختمان قلمداد می شوند و طبقات اجتماعی را برای خودشان به دو طبقه مالکین و مستاجرین جدا سازی کرده اند. البته در شرایطی که قیمت یک آپارتمان ۸۰ متری در منطقه دو تهران به متری ۱۵۰ میلیون تومان رسیده است، باید هم مالکین احساس تمول و خاص بودن نماید و به قول معروف برای خودش نوشابه باز کند. انصافاً این وضعیت مصداق شهر بدون صاحب است و مشاورین املاک، مالکین، صاحبین سرمایه و بانک ها به تاخ و تاز در این بازار مشغولند و دست مستاجرین و بی خانمان ها کوتاه و خرما بر نخیل است.