جوادی: از شعار انتخاباتی و مردمی بودن دولت سیزدهم تا آمارهای ساختگی و گزارش های نادرست کارگزاران از اوضاع واقعی کشور

به گزارش سرویس سیاسی منبع خبر, دولت کار و کرامت, دولت مردمی، ایران قوی، تابلوی برجسته “شعارهای انتخاباتی دولت سیزدهم” که با تبیین هفت اصل محوری، توجه مردم ایران را به انتخاب آینده کشور برای یکدوره مدیریتی کشور به خود جلب کرد.

نابسامانی مدیریتی، افزایش تورم و قیمت خرید کالاهای اساسی و نابسامانی بازار بورس، دلار و سکه ، خودرو، مسکن و … یادگار ماندگار دولت تدبیر و امید (یازدهم و دوازدهم)، نگاه و توجه مردم را به آینده ای با تحول اقتصادی به شعارهای انتخاباتی “سید ابراهیم رئیسی”  نزدیک کرد و با مشارکتی بالا، دولت کار و کرامت _ دولت مردمی، ایران قوی را برگزیدند تا با تدابیر مدیریتی و برنامه های سامان ده گره های کور افتاده در حوزه های اقتصادی، معیشتی، دیپلماسی بین المللی و … را گشوده و امید ها را برای تحول اقتصادی و عدالت اجتماعی با افقی از ایران قوی برای آینده کشور رقم بزند.

این امید و انتظار را با همسویی دولت منتخب با قوای مقننه و قضایی هموارتر و سهل تر دیدند!

اولین گام‌های دولت سیزدهم در انتخاب کابینه و کارگزاران برداشته شد و اولین جرقه ها برای عدم تحقق برنامه های دولت با کابینه کم تجربه به چشم آمد و در پی آن انتصاب استانداران و فرمانداران که بعضا از کارآمدی و توانایی لازم امور مملکتی با شرایط بحرانی اقتصادی – اجتماعی, ناشی از دوران کرونا و جنگ تقابلی با این بیماری فراگیر که توان بسیاری از دولت پیشین را گرفته و مرگ و میرهای روزانه، امید مردم را به ناامیدی مبدل کرد و از سویی تحریم‌های اقتصادی دولت های آمریکایی و اروپایی، فشارهای اقتصادی بسیاری را بر دولت و مردم وارد ساخت.

مردم با همه این مشکلات در انتخاب دولتی پویا و تحول خواه امید و چشم به اقداماتی زیر ساختی در گشایش مشکلات خویش در حوزه های معیشتی، اقتصادی و اجتماعی دوخته اند!

که این کاستی ها با اقدامات اساسی ورود واکسن کرونا و توزیع و عزم جهادی برای پوشش فراگیر در تزریق آن، در ابتدای حرکت دولت سیزدهم، امیدها را زنده ساخت که در جای خود شایسته تحسین و تقدیر از همه عاملین و موثرین در راس آن تدابیر رئیس دولت سیزدهم دارد.

این اقدامات که ادامه آن با سفرهای بدون تشریفات هیئت دولت در استان‌ها آنهم با اولویت استان‌های محروم و کم برخوردار کاستی های موجود در مدیریت برنامه ریزی دولت در ماههای اول حرکت را پوشش داد و مردم همچنان چشم به آینده ای روشن داشتند.

انتصاب کارگزاران دولت در سطوح ملی و استانی و شهرستانی و تقابل و سهم خواهی گروه‌ها و حامیان سیاسی دولت منتخب در معرفی نیروها، جرقه های گلایه مندی و نارضایتی از ناکارآمدی برخی از مدیران در سطوح مختلف را به دولت سیزدهم وارد شد که با اماها و اگرهایی همراه بود و در کل حرکت شتاب دهنده دولت را کاسته است.

البته این خسارت سنگینی بود که نتیجه ای از انتصابات مدیران کم تخصص و نا کارآمد در بدنه اصلی دستگاهها که موجبات جابجایی زود هنگام مدیران را در پی داشته است و تغییرات در پست های مهم استانی چون معاونتهای استانداری در حوزه های مختلف در کمتر از چند ماه، عملا مصداق بی ثباتی در مدیریت بود و از سویی انتصابات با حکم سرپرستی برای مدیرانی در رده فرمانداران و بخشداران و معاونین استانداران و مدیران کل، خود عاملی مهم برای حرکت نکردند با برنامه دولت سیزدهم شد.

این شرایط بی ثباتی در بدنه دولت با نظارت مجلس از عملکرد برخی از وزرا و دستگاهها و تذکرات و کارتهای زرد و گاها طرح استیضاح در ابتدای سال خدمت دولت ادامه داشته و دارد که خود کاهنده شتاب در اجرای برنامه ها بوده است.

افزایش قیمت ها خدمات و کالا و اوضاع نابسامان اقتصادی و معیشتی که حاصله بی تدبیری و ناکارآمدی مدیریتی برخی از وزرا و مدیران ارشد با طرحهای چون افزایش قیمت های اثر گذار در سبد کالاهای اساسی و در ادامه آن خودرو، مسکن، دلار و ارز و سکه و طلا، دولت را مشغول نظارت بر عملکرد چند ماهه مدیران کرد و عملا این دل مشغولی، برنامه ریزان و سیاستگذاران را از تدابیر مدیریتی دور کرده است تا جایی که خود به یک بحران مدیریتی تبدیل شده است.

پرواضح است که مردم کشورمان ریشه همه این اماها و اگرها را در اعمال نفوذ صاحبان زر و زور و قدرت سیاسی حاشیه نشینان دولت و چیدمان سیاسی مدیران از گروه‌های خاص که فرمان هدایت آن بدست افرادی خاص بجز رئیس جمهور بوده است دانسته و عملا نسخه پیچان سیاسی حاکمیت دولت سیزدهم را عهده دار و در سایه اعتماد رئیس دولت به امورات پشت پرده ای خود مشغول و امورات کشور را فقط صرف در جانمایی و چیدمان افراد مورد نظر بدون تلاش و برنامه ای نظامند برای تحقق شعارهای دولت منتخب کردند.

که دود سیاه و بلند آن به چشم رئیس دولت و خسارت سنگین آن به مردم رسیده است!

اینجا سئوالاتی که در این بین مطرح می‌شوندعبارتند از اینکه: آیا دولت سیزدهم ارزیابی از اقدامات دولت برای ایران قوی و دولت کار و کرامت داشته است؟

آیا نپنداشتید که بیش از یک ونیم سال عمر دولت صرف جانمایی و چیدمان نیروها و حرکت‌های سیاسی گروه‌های سیاسی شده است و عملا فرصتی برای اجرای برنامه ها پیش نیامده است؟

آیا کوچ مدیران ستادهای معین کشور به یکباره به جاهای مهم مدیریتی در بخش های مدیریتی بدون رعایت اصول انتصاب از تخصص و کارآمدی و تجارب مفید مدیریتی، عامل ناتوانی و یا عدم تحقق برنامه های دولت محترم نشده است؟

آیا واژه سازی‌های چون، بیان تشکیل دولت از همه ظرفیت‌ها و استفاده از مدیران دولت های پیشین از هر جریانی و حزبی که گاها اعتقادی برای همراهی و همکاری در جهت تعالی برنامه های دولت منتخب نداشتند، موجب سکون در برنامه های تبیینی دولت نبوده است؟

آقای رئیس جمهور؛

مردم به شعارها و برنامه های شما رای دادند و اعتماد کردند تا گره های موجود باز شود و رونقی در امور کشور ایجاد شود، اگر قرار بود با دولت در سایه اعتماد کنند، حتما موثرین و سردمداران آنرا به‌عنوان رئیس جمهور انتخاب می‌کردند و این مسئولیت سنگین بر دوش شما سپرده نمی شد!

از سویی مردم اقدامات و برنامه های شما در مسئولیت‌های مختلف حوزه قضایی را ارزیابی و امید داشتند تا نمونه های آنرا در دولت سیزدهم اجرایی کنید, که در این بخش کمتر توفیقاتی در حوزه های اقتصادی و معیشتی و اجتماعی تا اینجای کار دیده شد!

حالا پس از هجده ماه از عملکرد و فعالیت دولت می گذرد و مردم نه تنها در برنامه ها بویژه حوزه اقتصادی و معیشتی و خدمات اجتماعی اثری ندیدند بلکه، نارضایتی های بسیاری هم دارند و بهتر نیست در این اندک زمان باقی مانده فرمان هدایت را به سمت و سوی خدمت به مردم با تحقق برنامه های انتخاباتی بچرخانید و امیدها را زنده سازید.

آقای ریسی جمهور؛

نه اینکه مردم گشایشی در اموراتشان در مقایسه با عملکرد دولت‌های پیشین ندیدند، بلکه فشارهای اقتصادی و کوچک شدن سفره های مردم دستاورد عملکرد دولت سیزدهم تا بدین جای کار است.

هر روز شاهد شعارهای بی عمل مدیران دستگاهها هستند و اوضاع نابسامان اقتصادی و معیشتی را بیشتر می بیند، حال زمان تغییر جهت حرکت در مدیریت فرا رسیده است و نظارت بر عملکرد و تغییرات اساسی لازم در آن برای بخش های اثر گذار به منظور بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی یک ضرورت انکار ناپذیر است تا با تحقق این مهم اعتماد عمومی به جامعه بازگردد و آحاد مختلف جامعه تغییر را در سفره هایشان احساس کنند؟

آقای رییس جمهور؛

آنچه که بلا و مصیبت خانمانسوز کشور است، آمارهای ساختگی و گزارش های نادرست کارگزاران از اوضاع واقعی کشور بویژه حوزه های اقتصادی، معیشتی و تحقق عدالت اجتماعی و … است که مبنای برنامه ریزی برنامه ریزان است.

امید و انتطار است با این پشتوانه مردمی و همراهی و همگرایی سایر قوای کشور، تدابیری در جهت افزایش امید و کاهش مشکلات مردم در بخش های معیشت و اقتصاد و خدمات اجتماعی گام بردارید و برای نیل به آن از مصلحت های حزبی و گروهی و جریان‌های فشار عبور کنید و فقط و فقط نگاه تحول و توسعه در امور خدماتی به مردم و کشور را در پیش گیرید؟