استاندار گلستان، فرماندار کردکوی، مدیران ارشد استان؛ چند جمله ای از دیارمان (بالاجاده) بشنوید، تا شاید شنیده هایتان را به دیده آورید!
یادداشتی ازعبدالرسول جوادی بالاجاده داشته های روستای بالاجاده؛ استاندار گلستان، فرماندار کردکوی، مدیران ارشد استان؛ چند جمله ای از دیارمان (بالاجاده) بشنوید، تا شاید شنیده هایتان را به دیده آورید! پایگاه خبری منبع خبر: ” بالاجاده”، همانی که نامش پرآوازه، درعرصه ملی و حتی جهانی است و به یقین شماها هم، بسیار از “بالاجاده و […]
یادداشتی ازعبدالرسول جوادی بالاجاده
داشته های روستای بالاجاده؛
استاندار گلستان، فرماندار کردکوی، مدیران ارشد استان؛
چند جمله ای از دیارمان (بالاجاده) بشنوید، تا شاید شنیده هایتان را به دیده آورید!
پایگاه خبری منبع خبر: ” بالاجاده”، همانی که نامش پرآوازه، درعرصه ملی و حتی جهانی است و به یقین شماها هم، بسیار از “بالاجاده و بالاجاده ایها ” شنیده اید.
” بالاجاده ” دیاری در جاده (قدیم ) کردکوی – گرگان بالاتر از جاده تاریخی شاه عباسی با رنگ و لعابی تزئین یافته از سبزه های خدادادی (جنگل) که به پهنای دیارمان تا بام کردکوی درازنو کشیده شده است.
بگذار بهتر از زادگاه ام بگویم؛ محققین و تاریخ نویسان قدمتش را به بیش از پنج هزار سال نوشته اند.
نشانه های تمدنش در تپه ها، زیستگاهها، اقامتگاهها و قبرستان های پیشینیانش که ثبت ملی شده است، کاملا مشهود است.
این قدمت تاریخی و پیشینه تمدنی و فرهنگی، از دهه های اول قرن با هدایت و حضور معنویِ روحانیت آگاه و بصیر که از مکتبشان دانش آموختگانی که هر یک از آنان چراغهای پرنور در معرفت و معنویت یافته اند, آغاز شد. گفتنی است, مدارس امروزی از دهه ۲۰ و۳۰ در روستا دایر گردید و از آن شاگردانی پرورش یافتند که اساتید دانشگاهها، نخبگان علمی منطقه، استان و فراتر از آن در کشور نام و نشانی از ” بالاجاده ” را پر آوازه ساختند .
اینجا بالاجاده دیار ۱۸ گوهر آسمانی از شهدای دفاع مقدس و ده ها جانباز سرفراز، آزادگان غیور، رزمندگان، ایثارگران و رزمندگان که در اعزام ها و عملیات های دفاع مقدس پر رنگ و موثر حضور داشتند و بر جستگی در تابلوی خوش رنگ ایثار دیارمان حک شده است.
در این خاک پاک، بزرگانی به نخبگی رسیدند، مدارج عالیه علمی، کرسی های ملّی و بین المللی طی و یا بر بلندای جایگاه های ورزشی، فرهنگی، هنری، قرآنی و … را از آنِ خود دارند و هر بار نشانه هایی از اعتلای فرهنگی را به نام دیارشان زینت دادند.
جمعیت تحصیل کردها و متخصصین آن بالغ بر ۲ هزار نفر شناسایی شده اند و در قالب مرکز رشد و توسعه مشاورین در مدیریت روستا می باشند.
فعالیتهای مذهبی و امور دینی آن در قالب ۱۰ تشکل دینی، پایگاه بسیج و کانون فرهنگی مدیریت می باشد و اجرای مراسم سنتی” نخل پا ” و محرم حسینی آن شهرتی استانی و کشوری دارد.
صنعت حمل و نقل آن به بیش از یک قرن در روستا و منطقه قدمت دارد و مهمترین روستاها در صنعت حمل و نقل عمومی، مسافر و بار در منطقه و استان می باشد.
” بالاجاده “جمعیتی بالغ بر۴۰۰۰ نفر ساکن و ۱۷ هزار نفر شناور در خود جای دارد؛ دارای زمینهای پهناور کشاورزی با محصولاتی چون گندم، کلزا، سویا، شالی، پنبه و… سیفی جات تا باغهایی وسیع از درختان زیتون، آلو، انار، پرتغال و نارنگی، از محصولات درختی و مرکبات در چرخش اقتصاد کشاورزی و باغداری و دامپروریِ سنتی و صنعتی نقش موثری در اقتصاد منطقه کردکوی داشته و دارد.
نیروی انسانی این دیار سرشار و مملو از تخصّص و تجربه تلفیقی از تعهّد و تدیّن که از کارشناسی در اغلب علوم روز و مورد نیاز استان تا بالاترین سطح علمی ، دانشگاهی و حتی نام های ماندگار در فرهنگ و تاریخ و ادبیات استان و کشور را با افتخار در خود پرورش داده است.
“بالاجاده” طبیبانش نام دار، متخصص و حاذق، فرهنگیانش فرهیخته، علماء اش بصیر و آگاه، مردمانش همسو و همدل، زنانش غیور، مردانش با اراده پولادین، صاحب نظرانش خبره، نخبگانش بین المللی، شاعرانش نامدار و ادیبانش شیوا قلم، هنرمندانش نامدار و ورزشکارانش نام آور در سطوح ملی و بین المللی است.
تاریخ و فرهنگشان را مکتوب به کتاب‌های تاریخی از جمله “کتاب سورم سرا ” کردند و بیش از ۳۰۰ اثر ادبی ، هنری ، اجتماعی ، علمی ، حقوقی ، سیاسی و عقیدتی از فرهیختگان آن ماندگار است.
کتابخانه ای با بیش از ۲۶ هزار جلد که ماحصل تلاش‌های فرهنگی یک فرهنگی فرهنگدوست است را که نمونه کشوری است را در خود جای داده است.
“بالاجاده ” از دور زمان با رسانه های مکتوب و نوشتاری اُنسی دیرینه دارند؛ افتخار اولین خبرنگار منطقه را در خود جای داده است.
از اولین های رسانه دیجیتالِ روستایی در کشور برخوردار بوده و نشریات و رسانه های دیجیتال فعالانه در سطح منطقه درخشش دارند.
صنایع دستی آن شهرت ملی و جهانی دارد؛ ” چادرشب بافی ” و بافت منسوجات پیشه بانوان آن بوده و هست.
” بالاجاده “یکی از مراکز مهم در علوم اسلامی و قرآنی بوده و می باشد؛ گواه آن هم حوزه های علمیه و مکتب خانه های بیش از یک قرن آن و پرورش علمای بزرگواری از سایر روستای منطقه بوده است و علوم قرآنی آن هم با برگزاری کرسی های تلاوت و تفسیر نامی در منطقه دارد.
داشته های میراث فرهنگی بالاجاده هم ” ۲۸ اثر تاریخی و معنوی و …ثبت ملی شد و بالغ بر ۲۰ اثر دیگر هم در مرحله مطالعه، تایید و تصویب قرار دارد.
” بالاجاده “قطب صنایع دستی و میراث فرهنگی منطقه است؛ بخشی اعظم از نخبگان علمی، دانشگاهی ، کارشناسان و کاردانان اداری و خدماتی در دستگاه های مراکز استان (گرگان)و کشور خدمت میکنند و در قالب تشکلهای نظام مند فرهنگی و دینی و اجتماعی با جمعیتی بالغ بر ۱۰ هزار نفر فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی در مراکز استان و تهران و شهرستان کردکوی را شکل دادند.
البته هیچ گاه این ظرفیت‌ها و پتانسیل ها به دیده مدیران شهرستان و استان نیامده است و فقط در شعارها و گفته ها سخن می کنند و سیاسیون بیشتر در پی برداشت‌های سیاسی و حزبی و جناحی بوده و هستند.
مجال برای تشریح همه داشته های روستا اندک است ، اگر کتابت کنیم کتابی قطور خواهد شد و از حوصله شما خارج …..
تا اینجا فهرستی از داشته های روستا گفتیم و بر این باوریم هنگامی این داشته ها ارزشمند است که رشد آن در مقایسه با پیشرفت‌ها توازنی برقرار شود.
از این سو فاصله ها بایدها متوازن با پیشرفت روز مقایسه شود تا در برنامه های توسعه ای استان و شهرستان توجه ای به این فاصله ها و علت ها و بایدها و نبایدها شود تا گام‌هایی برای کم کردن آن برداشته شود.
از تاریخ، پیشینه ، قدمت و میراث فرهنگی و صنایع دستی روستا گفتیم و همین بس که روستا به محل عکسهای یادگاری مدیران شهرستان و استان از مراکز تولیدی صنایع دستی، میراث فرهنگی تبدیل شده است و کمترین توجهی به این همه ظرفیت‌های فرهنگی و اقتصادی و گردشگری موازان با رشد آن در روستا نشده است.
حمام تاریخی آن نیاز به مرمت و بازسازی ونگهداری دارد و همچنان رها شده و در حال تخریب است ….
کارگاه‌های تولیدی صنایع دستی و محصولات فرآورده کشاورزی آن بازارچه ای برای معرفی و فروش ندارد و فقط لق لق زبان مدیران است ” بالاجاده قطب صنایع دستی روستایی ” و دهها باید های دگر است ….
حمایت‌های دستگاهها در برابر رشد وتوسعه آن اندک و بانوان هنرمند بسیاری نیازمند حمایت مادی می باشند تا رونق اقتصادی خانوارهای روستایی پدید آید…
سبزی جنگل‌ها و مراتع آن موجب نادیده شدند منطقه و روستا شده است و تنها دستاورد سبزینه آن برای روستا محرومیت در منابع ، امکانات و ورود صنایع تبدیلی و … بر قامت روستا رخت بر بست و محروم نگه داشت…..
شهرک صنعتی هم در شرق روستا که با داشت های اهالی همین روستا قامت برافراشته است کمترین شرایط اشتغال را برای فرزندان روستا فراهم کرد و عایده آن شد مشکلات زیست محیطی و بوی تعفن فاضلاب صنعتی و …
کارخانه آرد شهرک،سالها تعطیل و طلبکاران آن کشاورزان روستاهای اطراف دنبال مطالبات خود سرگردان هستند …
اندک سوله ها و کارگاه‌های تولیدی هم توجهی به اولویت جذب و اشتغال نیروها از روستای بالاجاده نشده است و معمولا نیروهای کار آن وارداتی هستند و بسیار ناگفته های دیگر ….
تولیدات کشاورزی و باغی آن هم با مشکلات بازار فروش و ورود دلالان و هرینه های بالای کاشت ، داشت ،برداشت و تامین کود و بذر و… کشاورزان را بی رغبت و بی میل کرده است و بازار کنترلی و نظارت شده برای فروش محصولات کشاورزی و باغی در منطقه وجود ندارد .
پس از چهل و اندی سال از پیروزی انقلاب و در کنار همه خدمات دولتها، هنوز مردم این روستا بزرگترین آرزوی خود را زیر سازی و آسفالت خیابانها و معابر روستا می‌دانند.
این در حالی است که دورترین نقطه روستایی کوهستانی شهرستان هم از این خدمت متنعم می باشند.
لیکن “بالاجاده ” دستخوش سیاسی بازی‌های مدیران، محروم از این خدمات شده است.
گواه آن این هست که طرح جدول گذاری و زیر سازی و آسفالت خیابان‌هایی اصلی این روستا بیش از ۵ سال بطول انجامید و همچنان آرزویی بزرگ ساکنین آن می باشد.
خدا کند گذر شما به خیابانهای قدس ، امام خمینی ، چمران ، شهید بهرامی و کوچه های فرهنگ شهرک و ….افتد و آنوقت وخامت توصیف آن را تا عمق نادیده شدن مردم این روستا درک خواهید کرد.
واقعیت این است که در خیابانهای اصلی روستا چرخهای آهنین برای خودروها طراحی کنند که خودروهای امروزی توان تردد ندارند و باید چاره ای اندیشید تا بجای خودروهای سواری از ماشین الات جنگی و ادوات کشاورزی چون تراکتور برای تردد در خیابانهای روستا استفاده کرد.
این در حالی است که در اجرای طرح هادی از روستاهای نمونه کشوری در عقب نشینی معابر بوده است و گواه آن گزارش جمالی فرماندار وقت بود که در سطح کشور روستایی نمونه در انعقاد قرارداد مشارکت در تعریض بوده و می باشد، __بیشر از ۴۵۰ قرار داد تعریض دو سال ….
در ادامه خطاب به استاندار گلستان و فرماندار کردکوی می گویم؛
سیل ۹۸ و تخریب دیواره های رودخانه های شرقی و غربی و تخریب پل مواصلاتی ورزشگاه که بیش از دو سال با همه تلاش‌ها و پیگیریها و دهها بازدید از فرماندار و دادستان و… هنوز دستگاهی متولی برای بازسازی آن پیدا نشد و منتظر حادثه ای مرگبار از سقوط خودروها هستند.
هر سال دلخوش به شعار و طرحهای بی نظارت اداره کل امور روستایی به ساماندهی خدمات عمومی روستاها هستیم و دریغ از اقدام و عملی، حاشیه های خیابانها مملو از نخاله های ساختمانی و رویش علفهای هرز شده است و عدم وجود تابلوهای اطلاع رسانی و جانمایی سطل‌های زباله و لایه های زباله در جداول همچنین عدم طرحی برای زیبا سازی روستا امان اهالی این خطه را بریده است.
بایدها و الزامات؛
بیش از یک دهه برای روستا ساختمانی برای استقرار دهیاری و شورای اسلامی بنا نهادند، یک طبقه آن تقریبا آماده و طبقه فوقانی رها شده و عملا مورد استفاده قرار ندارد ، دهیاری و شورای در ملک استجاری مستقر هستند و هیچ مسئولی در سطح منطقه برای تعیین تکلیف ساختمان رها شده دهیاری پاسخگو نیست.
یکی از مطالبات مردم روستا رسیدگی به آب بها با قیمت بالا برای عده ای از ساکنین که به عنوان خانه دوم منظور شده است می باشد که علیرغم پیگیریهای اهالی روستا منتج به نتیجه نشده است و همچنان بخشی از مردم روستا با این مشکل مواجع می باشند.
آببندان و سد خاکی لمبک آن هم دسترسی به آن با جاده خاکی و عبور از عرض رودخانه از مشکلات توسعه صنعت گردشگری و توریسم می باشد و ضرورت احداث پل مواصلاتی و زیر سازی و آسفالت جاده آن را ضروری می‌دانند ، بلا تکلیفی تعاونی گرها ، نامشخص بودند چگونگی خدمات دهی سد به کشاورزان و آب دهی به مزارع پایین دستی ، و….از سایر مشکلات آن می باشد .وجود جنگل به نام ” لرگی ” که شهرتی جهانی و انحصاری دارد ، جنگل و آبشار ” داو ” که ظرفیت توسعه ای برای پارک جنگلی و منطقه گردشگری دارد که علیرغم پیگیری های روستا تا کنون اقدامی عملی برای بکار گیری از این ظرفیت در سطح استان و منطقه بعمل نیامده است.
کودکان و نوجوانان روستا محروم از پارک کودک مناسب هستند و فقط در روستایی با این وسعت در فضای کمتر از ۱۰۰ متر چند صندلی و ابزار الات بازی گذاشتن که مستهلک و مستعمل شده است وعملا استفاده ای برای کودکان ندارند.
خیابانهای آسفالته روستا فاقد چراغهای و تابلوهای راهنمایی و خط کشی ترافیکی و سرعتگاههای استاندار می باشد و با توجه به شیب تند خیابانها اقدام برای آن ضرورت است.
طرح و پروژه مشارکتی مردم روستا با اداره برق شهرستان برای طرح روشنایی یادمان شهدای بالاجاده بیش از دو سال رها شده است و با توجه به پرداخت بخشی از سهم مشارکت مردم روستا متاسفانه هنوز این پروژه اجرایی نشده است.
زمین ورزش فوتبال ۲۲ بهمن که از منظر طبیعی و ورزشی ظرفیت بسیار بالای برای منطقه دارد سرویس بهداشتی و رختکن و خدمات عمومی نیاز به مرمت وبازسازی دارد و سالها مورد پیگیری مسئولان روستاست لیکن تا کنون اقدامی موثر بعمل نیامده است و سالن ورزشی آن هم نیاز به رسیدگی و بازسازی در کف پوش و سیستم گرمایشی و ترمیم نقاطی آسیب دیده از حوادث طبیعی و زیر سازی و بتن ریزی محوطه آن و بازسازی راه و پل دسترسی به آن دارد.
نبود صنایع تبدیلی و بزرگ در منطقه موجب خروج و هجرت نیروی کار به کلان شهرها شده است و گواه آن هجرت بیش از ۱۰ هزار نفری جوانان آن از دهه های ۶۰ تا کنون می باشد.
نزدیکی به جنگل و ضرورت دسترسی آسان و زود هنگام در زمان بروز خطرات طبیعی و گستردگی روستا و مزارع کشاورزی ، نزدیکی با شهرک صنعتی امام خمینی، ضرورت احداث ایستگاه آتش نشانی را دو چندان می سازد.
این محرومیت خفته در زیر سبزی دیارمان بالاجاده است تا نیازهای اساسی اجتماعی مان هم کمتر به دیده برنامه ای مدیران شهرستانی و استانی آید.
بیان این همه مشکل و دهها موارد دیگر نشان از ندیدن این روستا در برنامه ریزی ها و تامین منابع و محروم کردن مردم روستا از خدماتی که امروزه در روستاهای کوهستانی هم ارائه می‌شود ، انتظار زیادی نیست.
این همه داشته های تاریخی، تمدنی و فرهنگی روستای به نام چون بالاجاده که روزگار انی در سطح استان مازندران قدیم نامی و نشانی داشته است و پس از گذشت بیش از چهار دهه از پیروزی انقلاب و همراهی ها و مشارکت های مردم ، این همه ندیده ها، ناکردها و نشده ها اندکی جای تامل برای مدیران دارد.
گزارشهای غیر واقعی برخی از دستگاهها و عدم نظارت‌های دستگاههای استانی و استانداری در توزیع عادلانه منابع و تخصیص اعتبارات موجب این پسرفت ها و نیازمندیهای روستا که امروزه جزئ از مطالبات بحق مردم می باشد، شده است.
البته دلایل ندیدنهای این روستا از سوی مدیران هم برای اهل نظر و هم اهالی مشهود هست ، لیکن در شرایطی که روستاهای همعرض و حتی پایین تر به لحاظ مساحت و جمعیت و شرایط توسعه ای حمایت‌هایی دارد که در صورت ضرورت در مباحث تخصصی به آن پرداخته خواهد شد.
از دولتمندان دولت مردمی در استان و شهرستان که در آغاز حرکت و برنامه ریزی و آینده نگری هستند انتظار دیدن این همه مشکلات و کمبودهای روستا و مردم آن هست تا با نگاه عدالت محورانه با شاخص های جمعیتی و مساحتی و شعار برنامه ای دولت سیزدهم ” آمایش سرزمینی ” به مهمترین نیازهای اجتماعی روستا را بررسی و رسیدگی و اقدام جهادی و انقلابی دارد.
انتظار است این مهم مطالب و درد مندیهای اجتماعی اهالی این روستا در نگاه مدیران ارشد استان و فرماندار کردکوی و بخشدار مرکزی قرار گیرد و گام‌های برای رفع موانع و مشکلات برداشته شود.